Je was adembenemend...

[hail_hail_rocknroll]

Je was adembenemend,
en toonde mij jou werkelijkheid,

het was als een spel
waar enkel ik verloren leek,
Daar waande ik me een weg
door het onbekende,
en zocht ik houvast bij jou.

Waar een weg voor me leek uitgetekend
verloor ik mezelf aan de kant,
en gaf ik me over aan het moment,

terwijl ik dromend in je ogen bleef kijken
gleden jou handen over mij rug
en volgde ik met mijn vingers
de silhouetten van jouw lichaam
tegen het mijnen,

Tijd leek niet te bestaan
en voor woorden was geen tijd,
enkele gevoel dat telde.

Waar het tikken van de klok
mij weer terug bracht
naar ons moment,

legde jij je hoofd tot rust op mijn borst
en liet je me nog een kusje stelen,

Je was adembenemend
en ik genoot van jouw werkelijkheid…